بررسی دومین نشست خبری استاندارقم با اصحاب رسانه
سید محمد حسین دریاباری
شامگاه شنبه بیست و یکم اردیبهشت در استانداری قم نشست خبری برگزار شد که آن را دومین نشست خبری استاندار با اصحاب رسانه لقب دادند. در این نشست جمعی از اصحاب رسانه و خبرنگاران و شماری از مدیران زیربط حضور داشتند. امید است که بتوانیم در این یادداشت کوتاه فضای آن محیط را برای خوانندگان توصیف کنیم و از نتایج به دست آمده گزارشی ملموس و قابل توجه ارائه دهیم . خبرنگاران و اصحاب رسانه پرسشگر بودند وفراوان پرسیدند نویسنده این سطور و چند تن از دوستان هم برای پرسیدن ثبت نام کردند اما پرسشگری برای آن ها مقدرنشد و از قلم آقایان خط خورده اند البته این مطلب ازباب گلایه مطرح نمی شود بلکه آن را به فال نیک میگیریم. برای این که اگر پرسیدن مقدر میشد سرنوشت سوال ما هم مانند سوال ها و پرسش های دیگران دچار همان نحوه پاسخگویی میشد. در رسانهها و مطبوعات واژگانی وجود دارد که در آن هم امید و هم نگاه مثبت نسبت به آینده موج میزند و علائم تحقق آن هم پیدا و هویدا است. در کنار همین واژگان کلمات و جملاتی است که در زمان استخدام وقرارگرفتن درمتن مملو از امید است ولی علائمی از تحقق در آن مشاهده نمیشود. چرا که در این واژگان نیاز به فاعل یا نیروی انسانی قوی وتوانمند است وهمچنین اعتبارات سنگین وقابل ملاحظه ای رامی طلبد. برای روشن مفهوم عبارات فوق به چند نمونه بسنده میشود.
باید بشود، خواهد شد ، در دست اقدام است ، به زودی انجام خواهد شد ، آماده بهرهبرداری است ، دو سال و نیم دیگر در قم فرودگاه داریم ، متروی قم آماده بهرهبرداری است فقط واگن نیست ، بعد از ۲۰ سال گفته میشود در حال بررسی فواید مونوریل هستیم ، این دسته از واژگان در آن امید و نشاط برای آینده وجود دارد ولی بسان آن تشنه ی آب است که در بیابان گرفتاراست وبه دنبال آب می گردد. حال باید از بیرون سالن و حاشیه به درون نشست ،برگشت و اوضاع نشست خبری را مورد بررسی قرار داد.
همان گونه که قبلاً اشاره رفت دوستان زیادی موفق شدند در حوزههای گوناگون سوال کنند از محیط زیست ، جابجایی مدیران ، انتخاب شهردار در تراز قم ،عملکرد شورای شهر قم ،نابسامانی شبکه فاضلاب ، مشکلات معیشتی خبرنگاران ، دغدغه اصحاب رسانه و بالاخره چندین پرسش همیشگی مانند فرودگاه ، مونوریل و مترو و درنهایت سوالاتی که عمق مسائل و چالش های قم بشمار می رود همچون وضعیت نابسامان قطعی برق ، عصبانیت مردم از قطعی بدون اطلاع، بحران آب، مسائل فرهنگی و چالش اتباع و ایجاد تراکم در مدارس قم از مهم ترین پرسش ها بود. پرسش نویسنده این سطور سه مورد بوده است که یکی از آن توسط یکی از خبرنگاران پرسیده شد. آن پرسش درباره کارکرد و فعالیت شورای اسلامی شهر قم بوده است که استاندار محترم هم در پاسخ بدون توجه به بازتاب و انعکاس عملکرد اعضای محترم شورا در افکار عمومی قم و ایران ونیز در رسانههای داخلی و خارجی با نسخه وفاق این بیماری مزمن را شفا داد. دو پرسش دیگر که به آن پرداخته نشد یکی مربوط به وفاق است. وفاق در ادبیات سیاسی مفهومی داردکه در وفاق فعلی نظیر آن نیست وفاق حداقلی آن است که همه جریانات موجود و معتقد به نظام و قانون اساسی بتوانند دیدگاه و مافی الضمیر خود را در حوزههای گوناگون سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی، اقتصادی بیان و ابراز کنند. پرسش سوم نویسنده ی این سطور کاملاً مردمی و پیشگیرانه بسیاری ازبیماریهای مختلف است و آن مربوط به مدیریت غله و به نوعی به فرمانداری نیز مربوط میشود. آیا کسی بر نانواییهای شهر نظارتی دارد؟ البته در ابعاد گوناگون آن از نحوه پخت نان تا فرآوری آرد. این موضوع به سلامت مردم بستگی دارد ولی هیچ نظارتی که موثر و فراگیر باشد در سطح شهر به چشم نمیخورد.سپس آقای مهندس بهنام جودرقامت استاندار درصدد پاسخگویی به انبوه پرسش ها برآمد. وی با متانت والبته فهرست وار به پرسشها پاسخ داده و گاهی هم به درشتگویی یا پرخاشگری دوستان منطقی و عقلانی برخورد کرده است. هیچگاه ایراد و اشکال به اشخاص نیست بلکه به سیاست و نحوه برخورد به عباراتی است که در مصاحبهها و سخنرانیها استخدام میکنند . شاید همه امیدوارند که این تعامل منجر به حل مشکلات مردم گردد. برخی از عبارات که در بیانات استاندار به چشم میخورد با قوانین همخوانی ندارد و آن این که ما با هماهنگی و گفتگو با نمایندگان مجلس مسئولان را منصوب میکنیم آیا دولت در امور نمایندگان دخالتی دارد؟ تا نمایندگان در امور اجرایی دخالت کنند؟ بدیهی است که نماینده خوب آن است که وظایف قانونگذاری خویش را مناسب و منطقی انجام دهد مردم از او در این زمینه درخواست دارند. یکی از مهمترین نکاتی که باید به استاندار خاطرنشان شود این است که مهمترین امر رضایت افکار عمومی است کارمسئولان باید در نهان و آشکار رضایت افکار عمومی را به همراه داشته باشد رضایتمندی مردم یعنی این که در هر جا نشستهاند سخنان آن ها رضایت از رفتار وعملکرد آنان باشد رضایت افکار عمومی یعنی قانع شدن مردم.
چاپ شده درروزنامه گویه مورخ دوشنبه 22 اردیبهشت 1404 شمسی / 14 ذوالقعده 1446 / 12 می 2025 میلادی / سال بیست ویکم/ شماره 2623