استاندار قم کمتر گفت ، بیشتر شنید
سید محمد حسین دریاباری
روز یکشنبه هجدهم آذر ماه استاندار قم اکبر بهنام جو با مدیران رسانه و خبرنگاران نشست و گفتگوی صمیمانه داشت. اگرچه تصور میشد زمان کمی برای این نشست اختصاص یافت اما اجرای این نشست نشان داد زمان برای طرح مسائل گوناگون قم درآن ، برای همگان فراهم بود. تقریباً میتوان گفت کسانی که تمایل داشتند نکاتی که مهم ارزیابی میشود و یا تصور میکنند گفتنش ضروری است فهرست وار در جمع حاضر و با حضور وی و برخی از همکارانش مطرح گردید. آقای بهنام جو سیزدهمین استاندار قم است که در دولت چهاردهم به این سمت منصوب گردید. در میان ۱۳ استاندار سه نفر عنوان سرپرستی داشتند، الباقی استاندار قم محسوب میشوند. شاید استانداران پیشین چندان به ذهن مردم تداعی نکنند و حضور ذهنی نسبت به عملکرد آن ها نداشته باشند و یا اگر ذرهای از اطلاعات در خاطرشان باشد میتوانند عملکردها را مقایسه کنند. در این جلسه در لابلای صحبتها، برخی از اصحاب رسانه مطرح کردند و به عنوان یادآوری به اطلاع آقای بهنام جو رساندند که برخی از استانداران بسیار فعال بوده و کارهای ملموسی برجا گذاشتند واگر نتوانسته باشند کاری انجام دهند اما پر تحرک بودند که میتوان در میان این آقایان موسی پور و سرمست را نام برد. استاندار دولت احمدی نژاد و استاندار حسن روحانی.
شاید یکی از دلایل موفقیت موسی پور این بود که روحانی بود وشرایط دولت اول احمدی نژاد متفاوت بود و موسی پور میتوانست شرایط را برای گسترش و توسعه کار فراهم کند واما آقای سرمست منصوب دولتی بود که دروضعیت مطلوبی قرارنداشت. اما شخص وی تعامل با همه نیروها در عرصههای مختلف را در صدر کارهای خویش قرار داد. در نتیجه میتوان گفت این دو استاندار درذهن و خاطر اصحاب رسانه و بخشی از مردم همچنان تداعی میشوند. البته این بدین معنا نیست که شخصی یا اشخاصی اثبات میشوند کسی یا کسانی نفی می شوند و به قول معروف اثبات شی نفی ما عدا نمیکند. چرا که بعضی از آقایان به عنوان استاندار بودند به دلیل فقدان تجربه موفقیت چندانی نداشتند ولی در سمتهای دیگر خود سربازی بزرگ ، جان بر کف و خدمتگزار برای کشور بودند.
اگر آن چه که در این نشست مطرح شد به صورت پرسش طرح میشد برابر دهها سؤال بود. بسیاری از مشکلات قم که فراروی مردم قرار دارد در این نشست مطرح شده است.
آن چه لازم است بدان پرداخت این است که قم دچار مشکلات عدیده ای میباشد. استانی که به لحاظ مساحت بسیار کوچک است نسبت به سایر استانها اما مهاجر پذیری آن شاید بیشتر از هر استانی دیگر باشد.
این نکته بسیار مهم است که مسئولان ،آن را در اوج لحاظ کنند. از سوی دیگر قم شهری است که تقریباً با بسیاری از کشورهای جهان به طور ملموس در ارتباط است. از جاهای مختلف به قم میآیند و هم بسیاری می روند . این رفت و آمدها و آمد و شدها نشان میدهد شهر قم بین المللی است. اما بتداییترین آثار توسعه که امروزه فرودگاه است قم از وجودآن محروم است. سالهاست که قرار است فرودگاه درست شود ولی نشد. صبر مردم قم هم بسیار بالا بود که بسیار شنیدند درست میشود اما نشد. این به لحاظ اجتماعی مطلوب نیست در حالی که بعضی از استانها شاید ظرفیتهای قم را ندارند ولی چند فرودگاه دارند. چطور ممکن است که دولت نتواند در این خصوص تصمیم قاطع بگیرد؟ این موضوع باید بسیار زودتر اجرایی و عملیاتی میشد. در بالا اشاره به مهاجر پذیری شده است. مهاجرانی از کشورهای مختلف از همسایگان حتی از استانهای دیگر به منظور اقامت در استان و اشتغال می آیند که همه اینها آسیبهای خاص خود را به دنبال دارد. مسئولیت سنگینی که استاندارقم به یقین به کنه آن آشنا و آگاه هستند.
به لحاظ فرهنگی در ابعاد مختلف قم نسبت به گذشته متفاوت شده است. دستگاههای فرهنگی هر کدام دیگری را مسئول این امر معرفی میکنند. واقعیت آن است که اتفاقاتی در حال ظهور است این موضوع باید با صاحبان اندیشه و درایت بررسی و راهکارهای مناسب برای کاستن آسیبها فراهم گردد. کارشناسان میگویند اگر وضعیت موجود آب و هوایی در قم با این شدت حرکت خویش را تداوم بخشد و راهکاری برای جلوگیری از آن تدارک دیده نشود تمام استانهای همجوار با ریزگردهای مختلف و متفاوت روبرو خواهند شد. آن چه که در درون شهر داریم و مشکلاتی که یکی پس از دیگری شمارش شده ،موضوع مونوریل است. جسدی که هیچکس تاکنون نتوانسته چیزی از روی آن بردارد و یا چیزی بر روی آن اضافه کند. برداشتن آن مستلزم هزینههایی است که برای احداث آن هزینه شده است. تداوم وبازسازی آن هم هزینه کلانتری را میطلبد. در نتیجه کاری بسیار سخت و دشواری پیش روی مسئولان قرار گرفت. نباید ناامید شد و احساس خستگی کرد، باید با به کارگیری فکر و اندیشه و وفاق و کنار گذاشتن اختلافات موضوع را به سرانجام رساند و با اهم و مهم کردن پروژهها بودجهها را برای پروژههایی که مهم ترند فراهم کرده و هزینه کرد.
نکتهای را که نباید فراموش کنیم و متذکر شویم این است که برخی از دوستان در نشست صمیمی استاندار با اصحاب رسانه مطرح کردند که نشست ها به این شکل و با این گستردگی طی سه سال است که برگزارنشد. البته هنگامی که جناب شاهچراغی استاندار بود پس ازمدتی نشستی برگزارکرد پرسشهایی مطرح شد و پاسخهایی هم داده شد.
زمانی که آقای آقامیری نشستی با همکاران رسانه ای تدبیر کرد به جای این که بشنود و از وضعیت قم آگاه شود گاهی موضع گرفته وطلب کارانه مدیران رسانه را متهم به کم کاری می کرد. این موضعگیری موجب شد تا برخی از دوستان تداوم همکاری با وی را متوقف کنند. البته ایشان چندان فعال نبود که متوقف کردن همکاری با وی تاثیری برکارکرد او بگذارد. تلاش ها وفعالیت هایش شباهت زیادی به نامزد های انتخاباتی داشت.
اما در این نشست دوستانی که ثبت نام کردند و یا درخواست وقت کردند جناب نامداری با حوصله به درخواست دوستان پاسخ گفته و فرصت در اختیار آنان گذاشته و دوستان هم توانستند مطالب خود را بیان کنند به ضرس قاطع میتوان گفت تقریبا بخش عمدهای از مشکلات قم اعم از فرهنگی ، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و شهری مطرح شده است.
آقای استاندار اکبر بهنام جو با حوصله وکمال متانت به یادداشت کردن پرداخته است. در پایان هم یادداشتهای خویش را جهت یادآوری برای حضار مطرح کرده و برخی از اقداماتی که تا آن هنگام انجام شده را نیز توضیح داده است. او توانست به برخی ازپندها ،آموزه ها و نگاه های عارفانه در خصوص کم گفتن و زیاد شنیدن عمل کند. او در نهایت بسیار شنید و کمتر گفت. البته همه ی مسئولان در سراسر کشور باید کمتر بگویند و بیشتر بشنوند. البته ما در این بخش با مشکلات بسیاری همراه هستیم . بسیاری از مسئولان منتظرند تریبون و بلندگویی را به دست گیرند وفقط بگویند و کمتر بشنوند. در حالی که باید بسیار بشنوند. حرف ها و حدیث های فراوانی هست که باید بشنوند مشکلات فراوانی دیده میشود که باید ببینند و بشنوند و درصدد حل آن برآیند.
/چاپ شده در روزنامه گویه مورخ 24/9/1403 شماره 2532