روز سه شنبه و آخرین روز هفته دولت مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی از 70 خبرنگار و عکاس و از 50 رسانه ی مختلف، دعوت کرد تا کنفرانس خبری در این روز شکل گیرد و این اتفاق میمون هم افتاد و به انتظارات دو ماه اخیر پایان داد. عموزاده در ابتدای این نشست به یک مسأله ی مهم پرداخت وآن این که در دولت سیزدهم کارهایی در قم شکل گرفت که اولین آن تدوین سند راهبردی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که ضرورت مهمی محسوب می‌شود تا از این رهگذر نقشه ی راهی برای حرکت دقیق‌تر داشته باشیم.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی با ارایه آماری به ۴۷۲ مجوز در حوزه مطبوعات و رسانه در قم اشاره کرده و بالاخره یک هزار و چهارصد و چهل و سه انتشارات و ۴۷۸ موسسه فرهنگی و هنری در قم را توانمندی فرهنگی ارزیابی کرده و افزود : اگر بنا باشد به کلیه آنها دفتر بدهیم در وسع این اداره کل نیست، اما می‌توان تدبیری کرد قسمتی از مبلغ رهن دفاتر در قالب وام پرداخت شود. خبرهای مربوط به این کنفرانس و نشست خبری با خبرنگاران کم و بیش در رسانه ها منتشر شد. اما آن چه که به عنوان حاشیه ، پیامد و جهتگیری این کنفرانس محسوب می شود باید تحلیل گردد. زیرا به ثمر نشستن وتحقق یک خبر به تلاش ها و فعالیت های مجموعه ای از نهادها بستگی دارد. اگرهمه امکانات فراهم باشد و تلاش هم صورت بگیرد به بسیاری از خواسته ها پاسخ داده می‌شود و این مثبت خواهد بود. در صورتی که شرایط فراهم نباشد امکانات موجود نباشد بدیهی است که امکان تحقق و انجام هر امری میسر نیست. در نتیجه همواره باید به دنبال جریان هایی رفت که وقایع و اتفاقات را شکل می دهند و زمینه را برای انجام هر کاری ممکن و میسر می سازند. در این نشست مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی بسیار مصمم برای انجام کار به نظر می رسید باصراحت لهجه سخن می گفت و پیچیدگی در او مشاهده نمی شد بلکه به باور بسیاری وی علاقه مند به انجام تلاش و برداشتن مشکلات از پهنه و گردونه تشکل ها و رسانه ها برای موفقیت می باشد. به باور بسیاری پرسش ها در حوزه رسانه اگر چه زیاد بود ولی آن جدیت لازم وجود نداشت. به نظر می رسد که اصحاب رسانه از طرح مکرر این مباحث به ستوه آمده و خسته شده اند و تقریباً ناامید از انجام آن وعده هایی که تاکنون داده شد و سرانجامی که پیدا نکرد. اما مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مصمم تر از گذشتگان و امیدوارتر قول پیگیری داده است. مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به پرسش هایی در خصوص تاخیر در نشست خبری ، به نکته ای دقیق اشاره کرد و شاید هم پاسخ ، بسیار مقبول و قابل قبول باشد و آن این که درحال بررسی ابعاد کارهای انجام شده و یا کارهایی که باید انجام شود بود و قبل از این چیزی برای گفتن نداشته است. به نظر می‌رسد این استدلال منطقی و قابل قبول است. زیرا نشست خبری به سرعت و بدون هیچ گونه اطلاعات قبلی همان قول ها و گفتارهای بی فایده و بدون پشتوانه ای است که معمولاً در میان مسئولان مان رایج است. بنابراین وی علت تاخیر در این امر را یافتن اطلاعات از گذشته و حال دانست که در جای خود ممدوح است. موضوع بسیار مهمی که در این نشست از سوی دوستان مطرح شد همگرایی اصحاب رسانه و خبرنگاران بوده که بتوان با این همگرایی و همفکری و اندیشه ی صنفی مشکلات و ناملایمات فوق العاده را که پیش روی رسانه ها قرار دارد برطرف سازند. در این نشست که مجری آن هم از اعضای هیئت مدیره و رئیس خانه مطبوعات بود به همگرایی اصحاب رسانه به طور پر تکرار یادآور می شد. یکی از مناقشات مهم در این نشست که موجب بحث و گفتگوهای فراوان شد این بود که برای ساماندهی ، اصلاح و پذیرش خبرنگاران و آموزش لازم سواد رسانه‌ای ، سخن به میان آمده وبه بعضی مشاغل دیگر تشبیه گردیده که موجب تاثر و تاسف بعضی شده است. تفاوت افراد پیشکسوت با برخی از جوانانی که تازه وارد این مجموعه شدند تجربه است. همواره این گونه می توان ارزیابی کرد که پیشکسوتان دارای بسیاری از آثار در زمینه‌های مختلف هستند و تجربه های بسیار دارند ویا ممکن است در محدوده کاری خود آثار محدودی داشته باشند ولی تجربیات و اندوخته های اندیشه ای آن ها فراوان است. آن چه که به او عنوان پیشکسوت می دهد. تجربه اوست که برابر با صدها کتاب است. اما جوانانی که تازه وارد این عرصه شدند و بهترین تولیدات در یادداشت ها ، گزارش ها ومصاحبه ها را به نام خود ثبت کردند نباید غفلت کرد ودر این نشست ها باید برای این گونه افراد حسابی باز کنند. با بیان این عبارت می خواهیم به اطلاع همه دوستان برسانیم که استعداد ها را باید دریافت و برای آن حسابی گشود. با این عناوین نمی توان هر کسی را با یک چوب راند واز صحنه دور کرد. نکته دیگری که در این اجلاس مطرح شد و یا کمرنگ بود این است که کسی در باره ی رقابت رسانه ها سخن نگفته است رسانه ها در عرصه جامعه به دو نوع رقابت نیاز دارند نخست : رقابت با رسانه‌های استانی و فرا استانی و ملی که زمینه ساز پیشرفت وترقی آن ها است و دیگراین که همه ی این رسانه ها موظفند در برابر رسانه های خارجی رقابت کنند تا خطرات احتمالی دشمن را به صفر برسانند و شگردهای آنان را خنثی سازند پیشنیاز و عوامل این کار ایجاد زمینه ی مناسب رقابت و میدان دادن به رسانه ها و فراهم ساختن امکانات مورد نیاز می باشد تا آبی باشد که بتوانند در آن شنا کنند. رسانه ای که نتواند تحلیل ارائه دهد، یادداشت بنویسد و گزارش تهیه کند چگونه افکار عمومی را مجذوب خود می سازد؟ بنا براین فعالیت این دسته ازرسانه ها جزاطلاع رسانی چه ضرورتی خواهد داشت؟ و شاید الان بسیاری جزء همین گروه باشند؟
باید خود را دریابیم و از طریق شبکه های اجتماعی و تار نما های مختلف که در اختیار داریم اعلام حضور کنیم. دردسری که رسانه‌های مکتوب دارند برای همه قابل درک است که باید کار مضاعف کنند اما سخن اینجاست تارنما ها و رسانه های الکترونیک و برخط چرا این گونه اسیرند؟ یکی از موارد دیگری که باید دولت بدان توجه کند و علی الخصوص وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی ، رسانه هایی که منظم نیستند و رسانه‌های دولتی که دقیق و به وقت منتشر نمی‌شوند و از امکانات عمومی دولتی استفاده می کنند را با ماده شازده به گوشه رانده و زمینه را برای فعالیت رسانه هایی که تلاش می کنند افکار عمومی را در جهتی که نظام ترسیم کرده است هدایت کنند میدان دهند و رسانه هایی که با ضریب کیفی قدرت و توان خود را افزایش دهند و موجب آن گردند که در افکار عمومی نقش بیشتری ایفا کنند. اگر این تدابیر نتیجه دهد تردیدی وجود ندارد که رسانه‌ها با جذب بهترین تحلیلگران و نویسندگان و گزارشگران می‌توانند بر رسانه های زرد موفق شده و آنها را به عقب رانده و افکار عمومی را متعادل ساخته و زمینه ی گفتگو و تضارب افکار را که حق مشروع همه ی مردم است را ایجاد کنند و در برابر توطئه هایی که رسانه های بیگانه هر روز و همواره در صدد ایجاد آن هستند مقابله کنند. از جمله نکاتی که مغفول مانده است فعالیت رسانه ها در حوزه ی صنفی است همکاران ما در این استان چندان علاقه مند به فعالیت های صنفی نیستند و این نشان از آن دارد که افکار و اندیشه های شماری از گروها و سیاستمداران بر این رسانه ها نفوذ دارد. رسانه‌ای که می‌خواهد در چارچوب قوانین و مقررات جمهوری اسلامی و قانون اساسی فعالیت کند چرا به فعالیت های صنفی گرایش ندارد تا مشکلات خویش را حل کرده و در موارد لازم سیاستمداران خاطی و یا کسانی که اظهار نظرهای نا متعا رف درباره ی انقلاب وکشور می کنند را مورد نقد قرار دهد. وابستگی رسانه یعنی نتواند چیزی را بگوید و چیزی را بنویسد و به حامیانش نقد کند. رسانه ی مستقل یعنی خود را موظف می داند تنها در برابر قانون تسلیم بوده و آن چه که با قانون همخوانی ندارد را نقد کند. بدون آن که کوچکترین لطمه‌ای به همگرایی مردم وارد سازد. وظیفه ی رسانه ایجاد همگرایی ملی انسجام و وحدت ملی در میان اقوام مختلف ایرانی به عنوان ملت ایران است و این اصل اساسی همواره باید آویزه ی گوش رساانه‌های کشور باشد . نکته‌ای که اکنون بسیاری از افکار و اندیشه های اصحاب رسانه را مشغول کرده درج خبر درباره بعضی از مسائل قم می باشد اگر خبری اتفاق می‌افتد و مربوط به مباحث اجتماعی، حوادث و مباحث فرهنگی باشد و رسانه‌ای درج کند آن را به قم هراسی متهم می کنند . کارشناسان می توانند بنشینند و مفهوم هراس را تعریف کرده و چارچوب های آن را مشخص کنند. اگرچیزیکه در قم اتفاق افتاده ومنتشر می‌شود رسانه های داخلی نتوانند کاروتجزیه وتحلیل کنند رسانه های بیگانه آن را چماقی درست خواهند کرد و بر سر ما خواهند کوبید. بنابراین شرایطی باید فراهم گردد تا رسانه‌ها بتوانند چنین خبرهایی را با تحلیل های درست منتشر کنند و فرصت را از بدخواهان و دشمنان بگیرند.