به گزارش «روزنامه گویه » پایگاه خبری آستان بهارستان نوشت: سید محمد حسین دریاباری مدیر مسئول روزنامه گویه و پیشکسوت اصحاب رسانه است که سال هاست عمر خود را در این عرصه سپری کرده است.
وی به مناسبت روز خبرنگار یادداشتی را تحت عنوان « پیگیری مشکلات خبرنگاران واقعی یا نمایشی است؟ » را در اختیار پایگاه خبری آستان بهارستان قرار داده است که نتایج سال ها تجربه او در این حرفه است و خواندن آن خالی از لطف نیست. متن یاد داشت به شرح زیراست:
هفدهم مرداد در کشورمان روز خبرنگارشناخته می‌شود. شورای فرهنگ عمومی با تصویب این روز به عنوان روز خبرنگار،آن را درتقویم کشورجای داده است. همین امر سبب شده تا مسئولان و مردم و کسانی که علاقمند عرصه ی خبر هستند از صاحببان این روز تقدیر نموده و این روز را گرامی دارند. علت نامگذاری هفدهم مرداد به عنوان روز خبرنگار هم آن است که در چنین روزی محمد صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی در سال ۱۳۷۸ در مزار شریف افغانستان به همراه ۸ نفر از اعضای کنسولگری ایران توسط گروه طالبان به شهادت رسید. پس از آن هر سال ۱۷ مرداد به عنوان روز خبرنگار گرامی داشته می شود. خبرنگار آن کسی نیست که با ابزار و امکاناتی که در اختیار دارد اتفاقات و حوادث را به اطلاع مردم می‌رساند خبرنگار کسانی‌اند که با استفاده از هنر خود رخدادها را به اطلاع مردم جامعه می‌رسانند البته نباید فراموش کرد که استفاده از ویژگی‌های متناسب با این حرفه توسط خبرنگاران آن ها را در این راه به موفقیت می‌رساند. خبرنگاران با مردم آمیخته‌اند و در بین آن ها حضور دارند و در محل وقوع رویدادها تنفس می‌کنند وواقعیت‌های موجود آن جامعه را به گوش و چشم مردم می‌رسانند. یک خبرنگار ان زمانی خبرنگار است که علاقمند به فعالیت در این حوزه بوده و دارای استعداد ویژه‌ای در این حرفه باشد. بدیهی است با داشتن این شرایط پس از طی کردن دوره های آموزش تخصصی به دنبال تهیه و جمع آوری و تنظیم اخبار برود. خبرنگار زمانی خبرنگار است که با داشتن امکانات خبرنگاری و هنر و پایبندی به شرایط و ضوابط لازم در حوزه ی خبر و گزارش ، آن را از طریق مطبوعات ،رادیو، تلویزیون و خبرگزار ی به اطلاع مردم برساند. با توسعه و پیشرفت فناوری امروز، اطلاع رسانی چهره ی دیگری به خود گرفته است. هیچگاه فردی که دارای ضبط صوت یا موبایل و هر نوع امکانات لازم برای تهیه خبر است واقدام به پخش تصاویر، گزارش و خبر می‌کند را نمی‌توان خبرنگار نامید. خبرنگار بازوی رسانه محسوب می‌شود همان طوری که رسانه‌ها مکلفند و موظفند در تقویت و ایجاد صلح جهانی و تفاهم بین‌المللی تلاش کنند و پایه‌های اخلاقی و اجتماعی را بگسترانند خبرنگاران هم باید تلاش و کوشش خود را به کار گیرند تا اخبار و گزارشی را به مردم انتقال دهند که صحیح ، دقیق و معتبر باشد.
متقن نویسی حکم می کند که خبرنگاران منابع و اصل اطلاعات را در ارائه خبر و گزارش مطرح کنند تا مبادا اطلاعات ارائه شده تحریف و یا سرقت ادبی بوده باشد. از دیگر وظایفی که خبرنگار دارد آن است اطلاعاتی که ارائه می‌کند و گزارشی که منتشر می‌کند باید دقیق و منصفانه باشد و دور از جبهه‌گیری و به تصویر کشیدن جوانب مختلف یک موضوع بدون طرفداری از این یا ان باشد. خبرنگار و گزارشگر باید در قضاوت دقیق باشد آن هنگامی که خبر و گزارش و هر اطلاعاتی را تنظیم می‌کند واقع‌گرایی باید در گزارش موج زند. مطلبی که بسیار مهم است و هم به رسانه ارتباط دارد و هم به خبرنگار آن است که خبری که توسط خبرنگار تنظیم می‌شود باید دارای ویژگی‌هایی باشد تا توجه مخاطبان را به خود جلب کند. خبری مناسب و خوب ارزیابی می‌شود که به صورت صادقانه منتقل شود . درغیر این صورت مردم کم کم هم درنویس وهم در خبر رسان شک می‌کنند و دیگر خبر را از طریق او پیگیری نمی‌کنند.
مهم‌ترین ویژگی یک خبرنگار آن است که نخست ذوق و استعداد برای این حرفه داشته باشد . آن چیزی که کارسخت وطاقت فرسا ی خبرنگاررا آسان وقابل تحمل می کند داشتن عشق ،علاقه و ذوق برای فعالیت در این حرفه است. علاوه بر این خبرنگار باید از حوصله زیاد و نگاه دقیق و موشکافانه‌ای برخوردار باشد. او نباید احساسات خود را در نوشتن اخبار و گزارش دخالت دهد. از دیگر ویژگی یک خبرنگار سرعت در تصمیم گیری و انتقال سریع خبر می‌باشد. بدیهی است مخاطبان به دنبال خبر خبرنگار یا رسانه‌ای هستند که اخبار و گزارش را سریع تر و در عین حال درست تر از دیگران به گوش و چشم مردم مخابره کند. باید توجه کرد که هرگز نباید صحت و درستی اخبار را فدای سرعت انتشار آن کرد.
از دیگر ویژگی یک خبرنگار حق محوری و حق طلبی و حقگویی می‌باشد. این مهم ترین ویژگی یک خبرنگار است. در دنیای امروز که همه چیز قابل خرید و فروش است از رسانه گرفته تا خبرنگار . اکنون بر روی هر چیزی معامله صورت می‌گیرد و مهم ترین چیزی که در دنیای امروزدرمعرض خرید و فروش است مغزها است ونیز به کارگیری استعدادها علیه کشورها. مهم‌ترین چیزی که در یک خبرنگار باید وجود داشته باشد وطن دوستی است. چراکه اونیزسرباز ونگهبان فرهنگ وافکارعمومی جامعه است .بنا براین علاقمند بودن به وطن و دوست داشتن مردم خودهدف غایی خبرنگاران است. مهم آن است که نتایج این حرفه ی مقدس برای کشور، مردم و ملت خویش به کار گرفته شود. قلمی که خداوند آن را مقدس دانسته است وآن را برابر با خون شهداقلمداد کرد قلمی است که درخدمت
کشور ، دین ، آیین و مردم باشد.
نباید احساس کرد که خبرنگاران در حوزه کاری خود هیچ مشکلی ندارند آنان کسانی هستند که واقعیت‌های جامعه ، مشکلات و تنگناهای آن را به طور صادقانه و بدون هیاهو و فرافکنی بازتاب می‌دهند تا از این رهگذر توسعه ی کشور گسترش یابد. مشکلاتی که آن ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند نبود ثبات و امنیت شغلی فقدان بیمه و مسکن ، نبود امکانات مناسب برای فعالیت رسانه‌ای، نبود ارزیابی قوی و نگاه اشتباه به خبرنگاران است. خبرنگاران همان‌هایی هستند که با از خود گذشتگی سختی‌ها را تحمل می‌کنند و با واژه واژه‌ای که می‌نگارند درد و رنج مردم را بازتاب می‌دهند با آن که خود با کوهی از مشکلات مواجه هستند و در مسیر کاری خود به دادگاه از آن ها شکایت می‌شود و گاهی توهین می‌شوند اما خللی در عزم و رسالتشان ایجاد نشده و پر صلابت به روشنگری جامعه می‌پردازند. همه می‌دانند و می‌دانیم برای حل مشکل خبرنگاران هیچ آستینی بالا زده نشده و برای رفع نیاز آن ها اقدام نگردیده مصائب آن ها مثنوی ۷۰ من کاغذ است که از سالی به سال بعد انتقال می یابد.
چند نکته را ما همواره درباره خبرنگاران می‌شنویم و همواره هم تکرار می‌شود.
یک نکته آن است که اینان پل ارتباطی بین مردم و مسئولان هستند. اینان رکن چهارم دموکراسی هستند. وبالاخره اینان پیش قراولان تبیین همه کاستی‌ها و کمبودهای جامعه بوده و هستند. همه ی این ها در روز خبرنگار به چشم می‌آیند و روز بعد از آن فراموش می‌شوند. برخی از کارشناسان بر این باورند که ایجاد شرایط شغلی مناسب برای خبرنگاران رابطه ی مستقیمی با اطلاع رسانی کشور دارد. یعنی هر اندازه چالش‌های فراروی خبرنگاران کمتر شود آن ها با فراغ بال بیشتر به مباحث کلان جامعه می‌پردازند. یکی از مشکلاتی که مهم به نظر می‌آید و سراسر کشور در این موضوع مشترک هستند وآن روش‌های حرفه‌ای و تخصصی است که نیازمند امکانات برای فعالیت‌های رسانه‌ای است. این آموزش می‌تواند آنان را در عرصه فعالیت توانمند تر نماید. مشکلات معیشتی از قبیل نداشتن بیمه و مسکن امنیت شغلی از دیگر مشکلات است. باید طرحی به اجرا گذاشته شود که خبرنگاران واقعی از خبرنگاران غیر واقعی و یا حداقل خبرنگارانی که دوره‌ای را نگذراندند و صرفاً نام آن را به یدک می‌کشند از هم جدا شوند. باید گفت این خواسته وتوقع از حداقل‌هاست.
یکی از مشکلاتی را که خود خبرنگاران همواره بیان می‌کنند آن است که وعده های دقیقی از مسئولان دریافت نمی‌کنند. بسیاری از مدیران جوابگو نیستند. وبالاخره چارچوب مشخصی برای ورود به حرفه خبرنگاری نیست و شاید از مهم‌ترین مشکلات خبرنگاران که عمده ی آن ها به سرانجام نمی‌رسد این است که به سبب نداشتن اتحادیه یا صنف مشکلات آن ها کماکان باقی مانده و هر سال آن را مطرح می‌کنند ولی این نیازها برطرف نمی‌شود چون کسی پیگیر آن نیست. نه صنفی دارند و نه انجمنی که پیگیری کند. در سال‌های اخیر مسائل جناحی و سیاسی خانه ی مطبوعات را به یک مرکز بی‌اثر و خنثی تبدیل کرده است و صرفاً در برخی از مناسبت‌ها مانند روز خبرنگار فعالیت‌های نمایشی انجام می‌دهند.
https://astanebaharestan.ir/2023/08/07/%D9%BE%DB%8C%DA