آوای وشتــــــــــــــــــــــــــــان

سید محمد حسین دریاباری هستم، روزنامه نگار ، نویسنده و مدیرمسئول نشریه گو یه در استان قم .تلفن تماس 09127625987 کانال تلگرام https://t.me/daryabary1339

آوای وشتــــــــــــــــــــــــــــان

سید محمد حسین دریاباری هستم، روزنامه نگار ، نویسنده و مدیرمسئول نشریه گو یه در استان قم .تلفن تماس 09127625987 کانال تلگرام https://t.me/daryabary1339

سخن تبیان

سخن تبیان             

سال جاری که اکنون در پایان آن قرار داریم از جانب مقام معظم رهبری سال امیر المومنین نامیده شد . از بیانات ایشان بخوبی می توان دریافت که هدف و انگیزه ی این نامگذاری ، ترغیب و تشویق مردم و دولتمردان به تحقیق و مطالعه ، در سیره ی عملی و نظری آن حضرت بوده است . مجموعه ی سخنان ایشان که در باره ی امام علی (ع) ایراد گردید ، متصدیان ، مسئوو لان و مدیران و دستگاههای گوناگون را موظف به رعایت مقررات و قوانین نموده پیروی از سیره ی حکومتی علی (ع) را به دولتمردان گوش زد نمودند . محتمل بنظر می رسد که اعلام این سال به عنوان سال امام علی (ع) بدین جهت باشد که در سال 79 عید سعید غدیر ، هم در آغاز و هم در پایان آن واقع گردید و ایشان با استفاده از این تصادف و اتفاق مقدس فرصتی به وجود آوردندتا یکبار دیگر تمام اندیشمندان ، صاحبنظران و شیفتگان مولای متقیان همه ی امکانات و توان خویش را بسیج نمایند و درباره ی زوایای حکومتی ، سجایای اخلاقی و نحوه ی برخورد او با مخالفان و در نتیجه درباره ی همه ی ابعاد وجودیش سخن بگویند . تردیدی وجود ندارد که این پژوهشها و تحقیقات در اختیار علاقمندان و دوستداران نسل حاضر و آینده قرار می گیرد . مزین بودن امسال به نام اسوه ی عدالت موجب شده است که دستورات حکومتی آن امام با دقت باز خوانی شود ، تا شاید این باز خوانی بتواند زمینه های الگو قرار دادن آنها را برای مدیران جامعه فراهم سازد .

به یقین رهبر انقلاب با بررسی رفتار کار گزاران ، مدیران و دست اندر کاران نظام اسلامی و نیز ارزیابی خواست های مردم و انتظارات آنان احساس ضرورت نموده و همگان را به پیروی از خط مشی حکومتی بر جسته ترین شخصیت تاریخ بعد از پیامبر اسلام (ص) فراخوانده است . امیر المومنین در عصری می زیست که هیچ گونه ابزار ارتباطی وجود نداشت و یا اگر وجود داشت مانند اکنون نبود ، اما در عین حال آنچنان بر والیان ، مدیران و کارگزاران نظارت می نمود که اکنون با توسعه و گسترش پیچیده ترین وسایل ارتباطی و آن هم با اینکه در اختیار دولتهاست ، در عین حال عدالتخواهان و صلحجویان و مردم تهی دست آرزوی داشتن زندگی در سایه ی آن حکومت را دارند ، زیرا در حکومت اوعدالت حاکمیت داشت .

همه با سخن گفتن و نوشتن ، ارادت خویش را به مولود کعبه و شهید راه عدالت ابراز می کنند . آیا پیروی و تبعیت از آن بزرگوار تنها این ابراز احساس است ؟ شکی وجود ندارد که صرف بیان ارادت ، معنی پیروی واقعی و در مسیر او بودن را نمی فهماند . وقتی که شخصیتی را مقتدا و ا لگو می خوانند ، مفهوم آن این است که شیوه ها ، رفتار و کردارش که با اعتقاد قلبی همراه است در عمل نیز سرمشق ، ا لگو و چراغ فروزان حیات است . ما بر این اعتقادیم که ا گر حکومت امیر المومنینن  ا لگو قرار گیرد و فرامین  صادره ی آن امام ملاک و معیار قانونگذاران  در وضع  قانون باشد .   دستگاه قضایی و مدیران اجرایی به همان نحوی که امیر المومنین  عمل می کرد ،  عمل نمایند – البته ا گر ممکن باشد – بیشترین مشکلات امروز مردم حل خواهد گردید . بدون شک ، حکومت وسیله و ابزاری است که به واسطه ی آن ، حقوق صاحبان حق احیاء و پوزه ی افراد باطل و طرفداران آنان با آن به خاک مالیده  می شود . مگر نه این است که فلسفه ی حکومت در ا سلام تامین دنیای مردم است ، در کمال آسایش و بهر مندی ، آغوش خود را با سر بلندی برای آخرتی که به آن یقین دارند بگشایند . صاحبان خرد و اندیشه باید همه  ی تلاش  خود  را  بکار بندند تا حکومت بتواند همه ی تزاحم ها را برچیند و تخلفها را پیگیری کند و با آن بر خورد مناسب نماید که عبرتی برای دیگران باشد تا مردم در سایه ی عدالت آزادانه زندگی کنند . بنا براین برقراری نظم و امنیت در تمام سطوح از وظایف حکومت به شمار می رود ، بدین معنی که حکومت باید آن چنان به تعلیم و تربیت مردم بپردازد که مردم به طور خود کار و البته خود آگاه به مقررات عمل کنند و در این صورت خرسند باشند و از پیگرد قانونی و ارتکاب خلاف قانون و مجازات ناشی از ان بیم و هراس داشته باشند ، زیرا تنها عمل به مقررات و قوانین است که حدود  و مرزهای افراد را حراست و پاسداری می نماید . نکته ای که نباید همواره از نظر دور داشته شود این است که قوانین و مقررات هم باید همه ی افراد جامعه را با یک چشم نگاه کنند ، زیرا نگاه دو گانه و یا چند گانه ، موجب سست شدن قوانین و بی اعتبار شدن مجریان می گردد که این هم فاجعه ای بزرگ برای جامعه و کشور خواهد بود . تاکید مکرر رهبری و رییس جمهوری بر قانون گرایی و اجرای آن در تمام سطوح حکومتی برای همین امر است . در سالهای اخیر چند نکته ی مهم همواره از برجسته ترین سخنان رهبری به شمار می رود . انضباط کاری ، ضرورت اصطلاحات در جامعه و بخشهایی از دستگا ه های حکومتی که به بیت الما ل نزدیکند ، توزیع عادلانه کار و ثروت و تنبیه و تشویق مدیران و کار گزاران وقتی که سخن از انضباط کاری به میان می آید معنی و مفهوم آن این است که همه ی افرادی که در نهادها ، ادارات و موسسات دولتی بسر می برند و کار آنان حیات و آرامش مردم را تامین می کند ، باید به گونه ای آن را انجام دهند که تولید ، توزیع، صادرات و واردات ، با کم کاری ، ضعف و ناتوانی آنان به تاخیر نیافتد ، زیرا در این صورت زیان و دود آن به چشم مردم خواهد رفت .   از همین جا می توان به این نتیجه دست یافت که چرا امام علی (ع) این همه در گزینش نیروها دقت به خرج می داد و معیار انتخاب او ،توانایی،اصالت خانوادگی ،امانت داری و اشیاق خدمت به مردم بوده است . همه می دانند که مدیران و کارگزاران بخشهای میانی مدیریت با مردم سرو کار دارند و مردم کوچه و بازار ،ارباب رجوع آنان می باشند . انضباط کاری و اشتیاق    به  خدمت حکم  می کند که مشکل ارباب رجوع حل و کار امروز او به فردا موکول نگردد .  مگر نه این است که الان گاهی مردم برای دیدن استاندار یا مقام ما دون آن در مدت چند ماه ، جایزه برای خود تعیین می کنند ؟  به هر تقدیر ، صرف کردن اوقات کار در جلسات ممتد و گاه بیهوده و سرگرم شدن مدیران به مشاغلی که برای آن گمارده نشده اند ، با انضباط کاری در تنافی کامل می باشد ، بدیهی است که کم کاری دامنه ی فقر را می گستراند ، توزیع نا عادلانه ی ثروت و بر خوردار بودن گروهی از طبقات جامعه از مشاغل گوناگون و برخوردار نبودن عده ای دیگر از ابتدایی ترین شغل برای ادامه ی حیات و زندگی است ، بنا براین هر چه زمان می گذرد هشدار رهبری در باره ی ضرورت انضباط کاری و بر خورد با ثروت های باد آورده عینی تر و ملموس تر می شود . موضوعی که در جامعه ی ما با بحثهای پیچیده همراه است و هیچ یک از صاحبنظران   طرح مناسب و جامعی درباره ی آن ارایه نمی دهند ، مقوله ی اصلاحات می باشد . همه ی اندیشمندان و کارشناسان بر این باورند که بسیاری از مقررات و قوانین و حتی ساختار جامعه ی ما نیازمند به اصلاحات و باز بینی است ، اما میزان و مقدار ان چقدر باشد و یا از کجا باید آغاز گردد و همه در باره آن ساکت هستند . رهبر انقلاب درباره ی اصلاحات صریحترین و بنیادی ترین راه حل را ارایه نموده است . ایشان از ضرورت اصلاحات دفاع بعمل آورده است و راهکار ارایه شده از سوی رهبری هم بیانگر کرامت انسانی است و هم نقطه ی آغاز و شروع آن را خاطر نشان نموده و آن مبارزه ی همه جانبه با فقر ، فساد و تبعیض است . هر انسانی که به دنیا آمده ، هم حق حیات دارد و هم از احساس بر خوردار است و آنچه که خدا آفریده ، هم ویژه ی گروه خاصی نیست ، بنا براین همه ی انسانها باید برخوردار بوده ، و شرایط رشد و ترقی آنها فراهم گردد . امروز عده ای که به هر دلیل از امکانات بر خوردارند زمینه های پیشرفت انان مهیا و فراهم است و آن دسته از انسانهایی که به هر دلیل از امکانات برخوردار نیستندضعیف بوده ، انتظار ترقی هم برای آنان نباید داشت . چیزی که موجب می شود تا استعدادها شکوفا شود برخورداری است . انسانهای غیر برخوردار ممکن است غیر از شکوفا شدن استعداد و عدم بروز توانایی هر کار دیگر از آنان سر بزند ، بنابراین اگر انسان صاحب کرامت است و لازم است از حقوق برخوردار باشد مهمترین راه آن این است که از بند فقر و تنگدستی او را نجات داد و این دیو خانمان سوز را که هر صاحب کرامت را خوار می سازد از پای در آورد .عامل دیگری که موجب می شود فاصله ی طبقاتی بوجود آید و منجر به شکاف جامعه شود و از زاویه دیگر کرامت انسانی را مخدوش سازد این تبعیض است که هزاران پرسش و زمینه ی گفتگو ها ی فراوان را در جامعه بوجود می آورد . نتیجه ی فقر ، فساد است و نتیجه ی تبعیض هم فقر و تهیدستی ، بنابراین فقر ، فساد و تبعیض همه دشمن کرامت انسانی هستند ، آنچه از نهج البلاغه و سایر مبانی دینی استنباط می شود .این است که حکومت اسلامی موظف است . همه ی شرایطی را که به موجب آن انسان رشد می کند و به قله ی رفیع انسانیت دست می یازد را فراهم سازد . بهر تقدیر همه ی قوای سه گانه موظفند با برنامه های سنجیده اشتغال بیکاران را مورد بررسی قرار دهند و از بحث های سیاسی التهاب آمیز که جامعه را به تشنج می کشاند پرهیز نمایند . نکته ی مهم ان است که طبق اصول قانون اساسی نمایندگان منتخب مردم در مجلس شورای اسلامی قانون گذارند و موظفند لوایح و طرحهایی را تصویب کنند که به موجب آن دردها و آلام مردم کاهش یابد ، هم نمایندگان و هم مردم بخوبی می دانند که با شعار مبارزه با فقر و ایجاد اشتغال کرسی مجلس توسط مردم به آنان داده شده است . اکنون مردم می پرسند ،  تا کنون چند طرح و لایحه مورد تصویب قرار گرفته تا اندکی از حجم آلام و مشکلات مردم کاسته شده ، نسل آینده به فردایی روشن امیدوار گردد . صاحبنظران براین باورند که نمایندگان باید با عنایت بیشتر به مسئله ی اشتغال ، معضل بیکاری ، مبارزه با فقر ، فساد و تبعیض و دهها مشکل اجتماعی دیگر بپردازند ، زیرا این امر بیشتر با رسالت آنان هماهنگ و نیز افزونتر از همه چیز دیگر بر محبوبیت آنان خواهد افزود . مطرح ساختن بحث های سیاسی که برای غالب مردم در حاشیه قرار دارد و چندان ارتباطی با توده ی مردم ندارد ، نه به سود مردم می انجامد و نه با رسالت نمایندگان همخوانی کامل دارد . در خاتمه باید به پرسش خوانندگان پیشاپیش پاسخ گفته شود و آن اینکه چرا و به چه دلیل تبیان آخرین شماره سال خود را به امام علی (ع) اختصاص داده و  آن را ویژه ی سال امام علی (ع) نامید .

در پاسخ باید گفت : پیروی از سیره ی عملی و نظری حضرت امیر (ع) از دو بعد واجب است ، یکی عمل به آنچه که آن بزرگوار در منشور حکومتی خود (نهج البلاغه ) به آن پرداخته و دیگری نشر و انتقال آن به نسل حاضر و نسل های آینده به عنوان یک میراث گرانبها . فلذا تبیان بر خود فرض عین دید که هم به پیشنهاد مقام معظم رهبری در سال جاری لبیک بگوید و هم اینکه آنچه را که ایشان در جهت بهبود اوضاع جامعه متذکر شدند ، در کلام گهر بار مولی امیر المومنین (ع) مورد بررسی قرار گیرد تا از این طریق جامه ی عمل پوشاندن به فرمایشات رهبری به استناد کلام کسی باشد که در عهد خود بی نظیر بوده و امروز هم در عالم سیاست و مملکت داری همراه و مانندی ندارد . براین اساس این مجموعه را بعنوان (برگ سبزی )  تقدیم رهبر معظم انقلاب و رییس جمهور محبوب می نماییم باشد که مقبول ساحت مقدس امیر المومنین (ع) واقع شود .

چاپ شده در تبیان شماره ی 44 ویژه نامه ی سال امام علی (ع)  در تاریخ بهمن و اسفند 1379

                                                        سید محمد حسین دریاباری

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد